Lasek Buloński

Gość

-no po prostu smiesznie, bawia mnie dziewczyny aarona, sa takie hm.. naiwne - walic ze w tym momencie kejti tez, coz, ironia losu i te sprawy, ale to nic. usmiechnal sie do niej bo jest dziwny i zmierzwil sobie wlosy - kurde, nie lubie tak siedziec, chodzmy gdzie cos ten... porobic!

bruk

- Co ty chcesz robić? - Spytała, ogólnie to w taką pogodę uważała, że da się tylko siedzieć i nic nie robić, ale najwidoczniej się myliła. Niespecjalnie chciało jej się wstawać, ale co zrobić, podrapała się po kolanku, wzdychając.

Gość

-nie wiem, mozemy sie poopalac - wlasnie, blade dupy z nich byly - wiec? - uniosl brew nawet, bo to dobry koks.. co ja pierdziele dzisiaj w ogole, moje posty to blade dupy tez.

bruk

Rzuca ci się na mózg może eh.. Oglądałaś te fortysomething już? - Hm, no to w porządku, to dobry pomysl, chociaż nie widzę w tym nic bardziej ambitnego niż siedzenie na ławce - stwierdziła, uśmiechając się i wstała!

Gość

nie jeszcze, najpierw dokoncze to co pozaczynalam, znaczy hałsa chociaz dociagne do konca, czyli jeszcze trzy sezony xd wiec zaczne ogladac 40 pewnie dopiero jak wroce znowu do sztokholmu - to niefajnie z twojej strony, kejti - stwieridzl i poszli gdzies na trawe to znajdz fajny temat !

pierdu pierdu

Andy siedział na ławeczce z poranną kawą i przeglądał gazetę, w końcu wypada od czasu do czasu poudawać mądrego.

co u ciebie?

Przysiadła się elegansio do Andiego, z kawusią i kurczaczkami z KFC, xd. - Cześć Andy, co się nie odzywasz...? - Zapytała z ciekawości w sumie. Aha, i uśmiechała się cały czas, coby nie wyjść na niekurturarną...

pierdu pierdu

- Nie odzywam się? - Zdziwił się, odstawiając swoją kawusię na bok, odwracając się w stronę Agnes. W zasadzie ostatnio stracił poczucie czasu i wydawało mu się cały czas, że widzieli się wczoraj, czy kiedyś, ale równie dobrze mógł minąć miesiąc..

co u ciebie?

- No wczoraj się nie odezwałeś... - Westchnęła ciężko i zaczęła pałaszować jakiś mały kawalątek kurczaka, częstując również Andiego, nie jest chytra przecież, prawda? Prawda. I nie zaprzeczaj;/

pierdu pierdu

Pokręcił głową, bo był dopiero co po śniadaniu, bo sam sobie zrobił kanapkę z jakiegoś chleba drugiej, albo i trzeciej świeżości. - Przepraszam. Mam meldować ci się codziennie, że żyję? - Uśmiechnął się nieznacznie i dopił swoją kawusię. W zasadzie zastanawiało go, czemu Agnes wciąz się tak nim przejmuje, przecież nie są małżeństwem.. Nie żeby mu to jakoś przeszkadzało.

co u ciebie?

- Dobra, nieważne. - Mruknęła i wzięła się za kolejny kawałek kurczaka, coby się nim zapchać i już lepiej nie odzywać. Stwierdziła, że musi przestać z tą nadopiekuńczością, ale to wcale nie było takie łatwe. Wciąż nie mogła się przyzwyczaić, że już nie mieszkają razem i że ich stosunki zmieniły się o 180 stopni.

pierdu pierdu

- Ej no - zmarszczył czoło, nie chciał przecież, by Agnes było przykro, czy cokolwiek, więc przysunął się do niej i odgarnął jej kosmyk włosów za ucho. - Przepraszam, że wczoraj się nie odzywałem, okej? I tak prawie cały dzień spałem.

co u ciebie?

- Nie Andy, nie masz mnie za co przepraszać, nie o to chodzi. I jak spałeś cały dzień, to pewnie jesteś chory. Kurczę, nie, nieważne. Muszę przestać. - Uśmiechnęła się jakoś tak, chyba żeby dodać samej sobie otuchy czy czegoś i upiła łyk kawusi.

pierdu pierdu

- Ale z ciebie głuptas, Agy - stwierdził i uśmiechnął się jednokącikowo, miał z niej niezłą bekę.. Chociaż nie, w zasadzie to właśnie nie miał, uważał, że Agnes jest cała cholernie urocza i jak to można jej nie lubic.. Przysunął się więc do niej i pocałował w usta, ej, niezupełnie po przyjcielsku,:c. Woopsie.

co u ciebie?

Odsunęła się na sam brzeg ławki, zszokowana właściwie, no bo co to ma być w ogóle? - Ja pierdolę... - Powiedziała właściwie pod nosem. Nie miała pojęcia co powinna teraz myśleć nawet :c

pierdu pierdu

Zmrużył oczy, kurczę, powinien był sobie wcześniej uzmysłowić, że to jest trochę niestosowne, bo teraz było mu zdecydowanie głupio, podrapał się po policzku. - Jezu, Agy. Przepraszam, nie wiem, co to miało być, chyba sobie pójdę. Przepraszam - mruknął i aż wstał, i to tak, że kubek po kawie, który wciąż stał tam obok niego, się przewrócił. Pewnie zrobił trzęsienie ziemi,xd.

co u ciebie?

Wstała też i podeszła do niego, bo wiedziała, że jeżeli Andy teraz sobie pójdzie, to znowu nie będą się do siebie odzywali przez milion lat, a tego nie chciała. - Andy, co to miało na celu? Nie wiem, kochasz mnie, nie całowałeś się milion lat, że aż musiałeś teraz to zrobić, czy może po prostu poniosło cię z niewiadomych powodów? Muszę wiedzieć. - Oznajmiła mu, kładąc ręce na jego ramionach, coby nie uciekł...

pierdu pierdu

- Ugh, Agnes, nie wiem, to jakoś tak samo przyszło.. - Powiedział, początkowo starając się na nią nie patrzeć, no bo sory, ale trochę był zakłopotany tym wszystkim. Pokręcił głową, w geście, eh, zrezygnowania. - Pewnie to ostatnie. - Chociaż w zasadzie chętnie jeszcze raz by ją pocałował...

co u ciebie?

- Więc po prostu udajmy, że nic się nie stało, okay? Nie chcę aby znowu wszystko między nami się zepsuło. - Starała się być bardzo spokojna i opanowana, najwyżej jak wróci do domu, da ujście tym wszystkim nerwom i się rozpłacze, ale to potem. Teraz musiała panować nad sytuacją........ Chociaż było ciężko, patrząc na to, że właściwie się jej podobało : o

pierdu pierdu

- Niech będzie.. - Powiedział, chociaż był nie do końca przekonany, bo wydało mu się trochę idiotyczne takie udawanie, że wszystko jest w porządku, skoro nic nie jest tak, jak być powinno, przecież już i tak nie mieszkają razem, raz się przyjaźnią, a raz nienawidzą, Andy sam się już w tym wszystkim pogubił. Ale musiał chociaż udawać jakiegoś, ten, zrównoważonego, nawet jeśli było to bardzo trudne. - Nic się nie stało. Wracamy na ławkę,xd?

co u ciebie?

- Okej. - Uśmiechnęła się i cmoknęła go jeszcze w kącik ust, coby nie smutał.., chociaż wiedziała, że to teraz mało stosowne i powinna ograniczyć wszelkie czułości do minimum, bo Andiemu się coś jeszcze poprzewraca w głowie i pocałuje ją jeszcze raz, a wtedy nie będą już mogli udać, że wszystko jest dobrze. Usiadła z powrotem na ławeczce, wciąż skrępowana i w ogóle, zresztą nie ma się co dziwić.

pierdu pierdu

Usiadł w bezpiecznej odległości od niej, wcześniej sięgając po jej kurczaka, czy co tam miała, bo pewnie jeszcze nie zjadła wszystkiego, ile takie chucherko może zjeść, bo w zasadzie zgłodniał. Robił się głodny zawsze, kiedy się stresował. - Więc, hm, co słychać, w ogóle? Wciąż się nie lubicie z Aaronem? - O, właśnie, powinien się odezwać do Aarona, żeby sprawdzić, czy on się wciąż na niego gniewa.

co u ciebie?

- On mnie wciąż nienawidzi, w sumie nawet już nie pamiętam dlaczego. - Stwierdziła tylko, no bo co go będzie wtajemniczała w to, co stało się wczoraj wieczorem. Tym bardziej, że już nie są na etapie mówienia sobie dosłownie wszystkiego, hehs. Wypiła swoją zimną już kawusię do końca i wyrzuciła kubeczek do stojącego obok śmietnika.

pierdu pierdu

- Aha. To tak jak mnie, tylko że mnie nienawidzi dlatego, że ja nie nienawidzę ciebie. Tak mi się zdaje - pociągnął nosem, stwierdzając, że to jest pojebane, o czym ją poinformował i skwitował to śmiechem, ale raczej odrobinę nerwowym. Pewnie teraz będzie miał biedak jakąś nerwicę natręctw i nie będzie mógł wychodzić z domu.

co u ciebie?

- No, i to bardzo. W ogóle już nie ogarniam tego wszystkiego, szczególnie teraz.. - Zwierzyła się mu :c Naprawdę nie miała pojęcia co łączy ją i Aarona, ją i Andiego, Andiego i Aarona, Andiego i Chelsea i w ogóle, ehs, smutne.