Laduree.

mruk

Laduree znaja wszyscy, sklep zalozony zostal w 1862 roku i znany jest na calym swiecie ze swoich wypasionych macaronsow, ktore nie wiem jak przetlumaczyc na polski. Macie je na zdjeciu. Poza tym mozna kupic tez typowe francuskie zarcie. Klasyka.

Laduree. 49-ea-1-laduree

Gość

Siedział w rogu i jadł różowe ciasteczko, nie mlaskał ani nic. W dłoni miał jakąś inteligentną książkę o malarstwie bo o czym innym i czytał, bardzo intensywnie.

Gość

Dobra to może Quarelle przyszła, bo dziesięć lat ci tu kogoś wysyłam i co chwila zapominam, że miałam to zrobić... Przysiadła się więc do Christophera i jego różowego ciasteczka ze swoim, brązowym, xd. - Cześć!

Gość

Uniósł wzrok znad książki pokazując wszem i wobec jakże on jest oczytany i inteligentny miał nadzieję, że zauważą. Nie wiem czy zauważyli bo pewnie nawet nie spojrzeli, w każdym razie odłożył książkę i uśmiechnął się, nie miał różowych zębów, ona brązowe pewnie miała. Hehe. A raczej będzie dopiero miało.
-Nocześć.

Gość

- Wyglądasz z tą książką bardzo.. inteligentnie. - Chciała powiedzieć kujonowato, ale się powstrzymała, bo Christopher mógłby się wtedy obrazić. - Jak leci, hm? Dawno się nie widzieliśmy. Bardzo dawno nawet.

Gość

-Zauważyłem-uśmiechnął się-i nic takiego, jakoś żyję-dmuchnął w grzywę, albo grzywkę, ale grzywka brzmi kobieco-eh, smacznego! Co u ciebie, Querelle? Co u Noaha?

Gość

- Dobrze, jakoś leci. Noah? Em.. to ty nie wiesz? On.. nie żyje. - wyszeptała, bo wciąż bardzo trudno było jej o tym mówić, cóż. W końcu to był jej ukochany, itp itd...

Gość

-Oh, aha.. - powiedział więc, o mało nie krztusząc się ciastkiem i zakaszlnął aż, pewnie udusił się, albo może lepiej nie - w takim razie to hmmm, hmm to zle!

Gość

- Spoko, już przywykłam. Znaczy.. no prawie. Rozumiesz o co mi chodzi. - Uśmiechnęła się smutno. - Jedziesz pod namioty, Christopher? - sprytnie zmieniła temat, a poza tym to najgorętszy temat ostatniego tygodnia i każdy się o to pyta każdego, cnie.

Gość

-Raczej nie - powiedział, bo po co mi tam więcej postaci niż dwie, ha, ha, poza tym on nie jest zbyt rozrywkowy i ktoś musi pilnować Parysza;/-a ty?

Gość

- Raczej też nie. Nie mam ochoty na jakieś wyjazdy dla rozchichotanych dziewczyn ze szkoły i ich super fajnych facetów. - Ugryzła w końcu to ciastko, bo miała wrażenie, że mówi do niej, czy coś. - A poza tym, muszę uczyć się do maturki i trochę pograć na pianinie może.

Gość

-Chciałbym zobaczyć twoje pianino-wzruszające,xd-kiedyś mi obiecałaś-przypomniał jej, bo Quarelle swego czasu bardzo szpanowała swoim niebieskim fortepianem. Śpiewające fortepiany.

Gość

- Naprawdę? Mhm, okej, nie ma sprawy. - Stwierdziła, kolejny już raz wgryzając się w swoje ciastko, które znikało w mgnieniu oka..
Eh...

Gość

-Więc musisz mnie kiedyś zaprosić-powiedział, bo ona pewnie nie wpadłaby na to.

Gość

- Zapraszam cię więc, wpadaj kiedy tylko masz chęć i czas, ale uprzedź mnie esemesem, żebym zdązyła trochę posprzątać. I wygonić koty, żeby nam nie przeszkadzały.. - Stwierdziła. Po chwili pomyślała jeszcze, że ma jakieś 9238293828 do zrobienia w domu, który cholernie zaniedbała ostatnio. Musi wynając sobie jakąś pokojówkę, sprzątaczkę, czy cholera wie, jak te kobiety się nazywają...

Gość

-Tak w ogóle to mieszkasz sama? -zapytał, kupił sobei też drugie ciastko i to tyle bo nie umiem nim zbytnio grać dzisiaj sasasa kiedy tam się rozważają losy jego przyjaźni z Adamem

Gość

- Tak, a co? - Zapytała. - Ty masz fajnie jak mieszkasz z bratem i w ogóle. Chyba, że się nienawidzicie. Nie wiem, nie wnikam w wasze relacje.

kasztaniak

Adam wbił, w sumie trochę zły, sory, ze wam przeszkodzę i w ogóle, i w ogóle w szczególności! Znalazł stolik Quarelle plus Christopher i ruszył w tamtą stronę. - Cześć, przeszkadzam? Mogłeś napisać, Christopher - spojrzał na kumpla, bo znów czuł się winien, za to, że mu przerywa randke, czy cokolwiek to było.

Gość

- Cześć. To ja może już pójdę.. - stwierdziła w takim bądź razie, i poszła.

Gość

-Własnie mamy całkiem dobre stosunki z Ajronem-poinformował Quarelle-lubię go jako człowieka i w ogóle, chociaż pewnie gdybyśmy nie byli braćmi to byśmy się nie lubili, bo jestem dla niego za bardzo frajerski-wzruszył ramionami, uśmiechająć się-Adam, cześć, nie przeszkadzasz. Znacie sięęęę ę?

kasztaniak

Adam spojrzał na Quarelle, pewnie ona też go nie lubiła, jak Aaron, choć on ją lubił. Znali się, w sensie wszyscy mieli się znać, conie. - No, znamy. Może jednak przeszkodziłem, hm? - zapytał, bo nie chciał psuć koledze randki, spoko jego problemy poczekają.

Gość

NIE MIELI SIĘ WSZYSCY ZNAĆ JEZU MÓWIĘ JUŻ TRZECI RAZ CZY WY NIE UMIECIE CZYTAĆ ZE ZROZUMIENIEM.

(chuj a nie akcept pozdro)

-Nie potnij się, Adam. Co jest? - zapytał, znad swojej kawy, którą też tam kiedyś sobie kupił.

kasztaniak

Jejku nie denerwuj się. - Widziałem się z twoim bratem i uznałem, że powinniśmy omówić tę kwestię - stwierdził, mrugając kilkakrotnie oczami, bo może coś mu wpadło do jednego z nich.

Gość

-W sensie? - w sumie to zabrzmiało tak jakby Adam co najmniej się z nim przespał albooo coś takiego toteż Christopher uniósł brwi prawie na czubek glowy ;oo

kasztaniak

Pewnie by mu wyszły ponad linię głowy, gdyby to była bajka,xd. - W sensie Aaron zakazał mi się z tobą spotykać, bo jestem gejem - bo co się tam będzie, nie chciało mu się rozwodzić nad tym, co mówił dokładnie Aaron.