fabien.

misio

czekał i robił to całkiem nerwowo z towarzystwem piwa i papierosów. jezu, w co on się wplątał!

misio

Carlotta w zasadzie nawet nie liczyła na masaże tyłka, przyszła głównie po to, by zobaczyć Fabiena i upewnić się, że to serio nie był sen i naprawdę zabiła się prawie dzisiaj o takiego przystojnego faceta. Więc poprawiła swój zapięty na dwa guziczki kardigan i zapukała, próbując sobie przypomnieć, czy uczesała się przed wyjściem. Skleroza nie boli.

misio

zastanawiał się, czy wyjdzie w jej oczach na ciotę, jeśli wcale nie zafunduje jej masażu tyłka. kurczę, czułby się niezręcznie, gdyby miał go zrobić, bo fabien nie dawał się zaciągnąć do łóżka wszystkim napotkanym dziewczynom, ani nie próbował zaciągnąć ich do swojego.
otworzył jej i myślę, że z mieszkania buchnął na nią dym papierosowy.
- cześć - miał lekko zachrypnięty głos. był tylko w dżinsach, bez koszulki i skarpetek, w dodatku czerwone bokserki mu wystawały. mrr.

misio

Starała się nie pożerać go wzrokiem nadto, by nie wyjść na napaloną małolatę, którą notabene była, ale do czego za nic by się nie przyznała. Uśmiechnęła się jednokącikowo do Fabiena i pozwoliła sobie wejść do mieszkania; ten zaduch trochę ją przerażał, ale nie miała zamiaru informować o tym Fabiena, by nie robić mu przykrości. Na pewno zrobiłoby mu się strasznie smutno i źle, gdyby mu powiedziała, że śmierdzi papierosami.. - No hej. Dawno się nie widzieliśmy! - Hahi, hahi, ale dżołk.

misio

- taak, zapomniałem już jak wyglądasz - parsknął, bo był inteligentny i zrozumiał dżołka, chyba, że to nie miał być dżołk i naprawdę się stęskniła, co zapewne by mu do niej nie pasowało, więc wolał sobie odpuścić tę drugą wersję. - więc, hm, jak tam twoje poszkodowane pośladki? - okej, nie tyle, co się przemógł, by zadać to pytanie, ale nie mógł się opanować i samo popłynęło z jego ust, zanim zdążyłby się zarumienić na myśl o tym! teraz też się nie rumienił, wyglądał na pewnego siebie, to pewnie dlatego, że był po piwie i czterech papierosach. miał świadomość, że musiało od niego dawać!

misio

- Nie są zbyt przyjaźnie nastawione do świata, radziłabym ci się do nich nie dotykać - ostrzegła go, tym samym zaprzeczając wcześniejszemu stwierdzeniu, że potrzebuje masażysty, jednak samozaprzeczenie było u Carlotty zupełnie częste, może to jakieś rozdwojenie jaźni, czy coś równie głupiego. - Chociaż w zasadzie chętnie bym, hm, usiadła - stwierdziła po chwili, rozpinając te nieszczęsne dwa guziczki od sweterka.

misio

jego wewnętrzne, wrażliwe, romantyczne "ja" odetchnęło z uglą, nie musiał niczego robić tylko po to, by pokazywać, że jest facetem i to mu pasowało.
- okej, więc kanapa jest o tutaj, na lewo i prawo i lewo... och, co ja się będę - mruknął pod nosem bardziej do siebie ostatnią część tego zdania i złapał ją w pasie, po czym przerzucił sobie przez ramię i roześmiał się głośno, idąc w stronę salonu. szkoda, że nie mógł zobaczyć jej miny!

misio

Może to dobrze, bo popadłby w jakieś samouwielbienie, gdyż ponieważ mina Carli mówiła sama przez się, była pełna zachwytu do jego osoby! Nie dość, że był przystojny, to jeszcze silny i ogólnie fajny.. < buja w obłokach > Marzenie, nie facet. - Tarzanie! Jeśli jeszcze coś przez ciebie sobie potłukę, to drogo mi za to zapłacisz! - Roześmiała się.

misio

- chętnie bym zobaczył, jak zmuszasz mnie do płacenia za karygodne czyny! - roześmiał się i brutalnie walnął ją na kanapę, a może nią w kanapę, ale nie, na kanapę, żeby za bardzo nie połamać jej kości. sam opadł obok niej, w przelocie z ławy biorąc paczkę cameli. - natomiast przez ciebie zmarnowałem jednego takiego - zamachał jej papierosem przed twarzą, po czym zapalił i zaciągnął się. palił więcej nawet od mojej mamy...

misio

- To tak, jakbyś porównywał papierosa do mojej obolałej osoby - stwierdziła, gramoląc się trochę na kanapie, przy okazji poprawiając włosy, które pewnie były już i tak roztrzepane, ale Carlotte wyjątkowo nie zawracała sobie tym głowy, przynajmniej chwilowo. - A za coś takiego zdecydowanie miałabym podstawy, by się obrazić!

misio

gdyby miał mniej ogłady, powiedziałby jej, że ona nie równa się z papierosem, ale że był dobrze wychowany, coś takiego nawet przez myśl mu nie przeszło, raczej poczuł głeboko zakorzenioną potrzebę, by zaprzeczyć jej podejrzeniom.
- ależ nie to miałem na myśli - pokręcił głową, wypuszczając przy mówieniu dym. - określam tylko straty, co by tu dużo mówić, twoje są większe - w każdym sensie ;d.

misio

I coś tam, potem musiała iść, bo spadam, pa.