Boisko!

dajesz

Takie o, prawda, boisko szkolne. Pewnie podświetlane!

Boisko! B128

dajesz

I Lottie właśnie przechadzała się nań, w dziesięciocentymetrowych szpilkach w kolorze ostrej wiśni. Bardzo ostrej! I szła troszkę chwiejnie, bo była już po trzech drinkach. No, może czterech. W każdym razie uśmiechała się do samej siebie pod nosem, podczas gdy ukryta gdzieś w głębi reszteczka jej rozsądnej części miała nadzieję, że nie nakryje jej teraz żaden szkolny woźny, cieć, czy ktokolwiek inny, kto mógłby przyczynić się na przykład do wydalenia jej ze szkoły.

kasztaniak

Fajny awek, conie. Adam wracał z klubu, bo poszedł z nadzieją, że spotka Drake'a, ale nie spotkał, no to skifa. Szedł jakby z innej strony, zamyślony, z dłońmi wbitymi w kieszeniach, więc nic dziwnego, że zderzył się teraz z Lottie. - Uhm, przepraszam - wymamrotał.

dajesz

Wiem, podnieca mnie. Awek. Zachwiała się, potem złapała równowagę, ale jednak okazało się, że ona to ona, a jej buty to co innego i teraz wylądowała na murawie boiska, tłucząc sobie przy tym tyłek. I chyba nawet zdrapała sobie skórę z dłoni, biedna Lottie, żeby zaraz posłać Adamowi wyjątkowo gniewne spojrzenie.
- Super! Przepraszaj. - parsknęła, próbując się podnieść z chociażby resztką gracji. Średnio jej wyszło!

kasztaniak

- Hej, naprawdę nie chcialem - pochylił się, by wystawić rękę w jej stronę. Oczywiście, że nie chciał. Gdyby miał celowo na kogoś wpadać, to pewnie byłby to jakiś seksowny facet, a nie pijana dziewczyna, bo pijane lub nie i tak go nie kręciły.

dajesz

- Aha - przytaknęła, chyba w końcu podając mu rękę i jakoś dżwignęła sie na swoje chude nóżki, na których chwiała się jak małe żyrafki zaraz po narodzeniu. No dobra, nie aż tak, w każdym razie odruchowo otrzepała swoją asymetrycznie zakończoną sukienkę w chabrowym kolorze kontrastującym z barwą jej butów i przeczesała włosy - Pewnie ci wybaczę, czy cokolwiek.
Jak wytrzeźwieje. Czy cokolwiek!

kasztaniak

Adam uśmiechnął się i teraz, kiedy już był pewien, że Lottie stoi i nie zamierza upaść, wsunął dłonie do tylnych kieszeni spodni. - To dobrze, bo to nie było specjalnie! Trochę się zamysliłem - trochę to mało powiedziane, ale okej.

dajesz

- No, no okej - pokiwała głową, a potem sięgnęła do kieszeni kurtki, bo na sukienkę miała zarzuconą brązową skórzaną kurtkę, którą zabrała rano swojej współlokatorce, wyciągając z niej paczkę marlboro. Czerwonych, bo po mentolowych rzygała a złote były dla niej zdecydowanie za słabe. Tak to jest jak zaczyna się palić w wieku dwunastu lat - Nie przejmuj się, to pewnie ja na ciebie wpadłam - i wcale nie ironizowała, trochę kręciło jej się w głowie.

kasztaniak

- Hm, może odprowadzić cię do domu? - zaproponował - nie obraź się, ale nie wyglądasz na całkowicie trzeźwią, a nie chcę żeby ktoś po drodze ci w końcu rozwalił głowę przy zderzeniu, czy coś.

dajesz

- Jesteś bardzo miły, paniczu - przestąpiła z nogi na nogę, a potem zapaliła papierosa i zaciągnęła się głęboko. Zrobiła kółko z dymu, z nas dwóch któraś musi umieć to robić, ja nie umiem, więc pada na nią! - Ale obawiam się, że to może być z twojej strony przynęta, nie masz za plecami jakiejś maczugi? - podrapała się w kark - To jak w tej legendzie o mordercy na tylnym siedzeniu!

kasztaniak

- Nie znam tej legendy, ale mogę ci obiecac, że nie jestem zainteresowany seksem z tobą - roześmiał się, bo jak już mówiłam, dziewczyny go nie kręciły ani trochę - ale jeśli mi nie ufasz, to może chociaż zamówię tobie taksówkę?

dajesz

- Na boisko! - zaśmiała się radośnie, chociaż to w zasadzie nie było, jak się tak zastanowię, ani troszeczkę śmieszne, ale no wiesz, ona byłą wstawiona, więc sama rozumiesz&co. Zaraz zacznę się wysławiać jak człowiek. - Nie, możesz mnie w zasadzie odprowadzić, tak, ohm, tak tak. Przy okazji, Lottie - podała mu rękę znowu, a potem się zaciągnęła, tą wolną ręką, rzecz jasna, bo nie miała trzech.

kasztaniak

Ej i ja odprowadzil, bo pada mi bateria :*

pierdu pierdu

Andy siedział na jakichś trybunach z czekoladowym batonikiem, który chętnie zajadał, bo nie jadł nic od rana.. Onie..

kasztaniak

dla odmiany siedziała na boisku, na swojej fajnej skórzanej torbie i wygrzewała się w popołudniowym słońcu, które może nie było już takie fajne i cieplutkie, ale zawsze to coś.

kasztaniak

adam teraz przyszedl, po godzinie prawie,xd no ale powiedzmy, ze to trwalo krocej jednak. przyszedl w kazdym razie i rozgladal sie za corrie, a zaraz ukucnal przed nia i usmiechnal sie. szeroko i sympatycznie.
- siemanko, jak tam?

kasztaniak

-czekałam tutaj ponad dwadzieścia minut - poskarżyła się, krzyżując ręce na małych piersiach i patrząc na niego wyczekująco. musiał mieć naprawdę dobrą wymówkę, żeby się na niego śmiertelnie nie obraziła, bo to twój delano w spódnicy, okej żartuję, chyba nie było z nią aż tak źle ;p.

kasztaniak

delano <3 w każdym razie adam teraz roześmial sie i odgarnal jej wlosy z czola.
- wiem, ze czekalas corrie, przepraszam, ale metro mi odjechalo i musialem czekac na nastepna kolejke - poskarzyl jej sie, bo to w sumie nie byla do konca jego wina, ze tak sie stalo.

kasztaniak

-no dobra, brzmisz w miarę wiarygodnie - odpowiedziała ostatecznie po przemyśleniu tego co jej powiedział na temat spóźnienia - ale i tak jestem zła, trochę, ale jestem. o tyle - pokazała mu na palcach, mrużąc przy tym oczy.

kasztaniak

- cos jest nie tak corrie, co? wygladasz na przybita - stwierdzil, bo nie mowila teraz jak corrie ktora zna, tylko corrie ktora byla przybita, yo, to strasznie madre z mojej strony......pozwolil sobie nawet usiasc obok i przygladac jej teraz.

kasztaniak

-wszystko jest w porządku - odpowiedziała automatycznie jak chyba każdy, kto woli chować się ze swoimi problemami w kącie niż wystawiać je na allegro, czy coś. okej, pierdolę od rzeczy, przepraszam - to znaczy no nie wiem, odniosłam wrażenie, że znudziłam się christopherowi i trochę dziwnie się z tym czuję, rozumiesz - powiedziała bardzo szybko i odwróciła wzrok na swoje baletki.

kasztaniak

- hm, corrie - westchnal ciezko i teraz ja objal ramieniem troskliwie calkiem, nie jak ktos kogo jednak pociagaja kobiety tez. poglaskal ja po rece - nie przejmuj sie nim. jesli chcesz moge z nim o tym pomowic - przynajmniej bedzie mial pretekst zeby napisac do christophera.

kasztaniak

-o ile ci odpisze - burknęła, bo była właściwie obrażona na christophera xd, poza tym trochę z nim pisała, to wie. oparła policzek na jego ramieniu i przymknęła oczy - ostatnio ma 'dużo pracy' - dodała i wyrwała z ziemi kępkę trawy, którą teraz podrzuciła i patrzyła jak delikatnie falując na wietrze opada na jej nogi, z których ją strzepnęła, bo łaskotało.

kasztaniak

- najwyzej do niego pojde, to zaden problem chyba mnie nie pobije i w ogole. w zasadzie obrazil sie na mnie za to, ze wyjechalem, a ja nie mogelm zostac, bo musialem sobie wszystko poukladac - odpowiedzial spokojnie i podniosl sie teraz - chodźmy stad co?

kasztaniak

-hm, no tak - wstała również. zupełnie zapomniała gdzie siedzą, tak przyjemnie było po prostu być z adamem - jeszcze nas tu zamkną, a to chyba najgorsze co może kogokolwiek spotkać - westchnęła i schyliła się jeszcze po swoją torbę - poukładać? co poukładać?