Le Grand Palais

mruk

Grand Palais jest to duża, szklana sala wystawowa położona w paryskiej 8 dzielnicy.

Gość

Powiedzmy, że Ethan był akurat w Grand Palais oglądać wystawę razem ze swoim rokiem. To miała być jakaś wycieczka integracyjna, czy coś jak moja Aśka miała do Wieliczki,xd pozdro. No, w każdym razie on stał teraz przy wejściu i palił papierosa.

Gość

billie z nikim się nie integrowała, tylko siedziała przed wejściem i czytała jakąś madra książkę, wyciągając przy tym nogi do słońca, żeby choc troche zmieniły ten chorobliwie blady kolor. właściwie czytała trzeci raz tą samą stronę, bo cały czas jej myśli uciekały w kierunku czegos innego niż skomplikowana fabuła, na przykład tego, jaki smak herbaty powinna kupic, albo na jaki kolor powinna pomalowac paznokcie.

Gość

Ethan na początku nawet jej nie zauważył, dopiero kiedy zgasił papierosa czubkiem swojego buta, zwrócił uwagę na jej nogi, które znajdowały się na pierwszym planie. Uśmiechnął się nawet jednokącikowo (do nóg......) i podszedł bliżej.
- Co czytasz? - jakby to miało jakieś znaczenie.

Gość

-lolitę. - odpowiedziały nogi. nie dobra, nie potrafiły mówic :c. -sama nie wiem dlaczego wcześniej tego nie przeczytałam, chociaż oglądałam film chyba milion razy. ale czytanie traci cały urok, kiedy zna się zakończenie. - i kiedy od pół godziny tkwi się na czterdziestej stronie. film miał tą przewagę, że lo ubierała się w nim naprawdę uroczo i billie przetrząsnęła wszystkie sklepy w europie, żeby znaleźc okulary w kształcie serduszek kiedy pierwszy raz go obejrzała.

Gość

Ethan zastanowił się nad tym chwilę, ale nie potrzebował dużo czasu, żeby stwierdzić, że nie oglądał filmu ani nie czytał książki.
- Nie znam - oznajmił Billie, siadając obok niej, choć nie wiem gdzie ona siedziała. No trudno - ale jestem Ethan.

Gość

-billie. - skrzyżowała nogi w kostkach i zamknęła książkę, przez którą pewnie nigdy nie przebrnie. mogłaby powiedziec, że ma na imię lolita i to byłoby mega wyrafinowane. albo 'billie jean' bo tak przedstawiała się wszystkim w odległej przeszłości, zanim uznała posiadanie imienia z durnej piosenki pop za wyjątkowo żenujące. ale jej romantyczny nastój związany z wiosną i tak dalej wyparował, kiedy ethan swoim 'nie wiem' przekreślił ich szanse na rozmowę o literaturze. więc gdy już poznał jej prawdziwe imię, a nie pseudonim artystyczny, zapytała, co takiego jest na wystawie w grand palais.

Gość

- Sam nie wiem. W ogóle nie mam pojęcia dlaczego studentów ekonomii zabierają na wystawy do Grand Palais. To jakaś wycieczka integracyjna mojego wydziału. Czy coś. Jakby kogoś to w ogóle interesowało. W sobotnie popołudnie - westchnął ciężko, przyglądając się ukradkiem profilowi Billie, bo uznał, że ma całkiem fajny nosek. Uśmiechnął się nawet i wyjął paczkę czerwonych Marlboro z kieszeni, by wystawić w stronę Billie najpierw.

Gość

-nie, dzieki, nie palę. - powiedziała, chociaż aż ją skręcało, żeby wziąc od razu trzy. z tym, ze byłaby to czwarta w tym tygodniu nieudana próba rzucenia palenia. przygryzła wargę, powtazrając sobie w myślach jakieś mantry o silnej woli.- ale ty najwyraźniej postanowiłeś się nie integrowac. ekonomia to brzmi...jak coś cholernie nudnego. - albo to tylko jej wszystko wydawało się cholernie nudne.

Gość

On poszedl bo ide też sie szykowac, ale wzial wczesniej numer Billie