Tuileries Palace

kasztaniak

Corrie siedziała pod pomnikiem, który możemy podziwiać na cudownym obrazku oh ah. Przez cały dzień nie zamieniła z nikim ani jednego słowa, nawet facet z kiosku był jakiś małomówny i miała wrażenie, że to zła karma za to, że przespała się z Christopherem u Adama. Popijała Smoothies Mango i wcale nie zacieszała.

Gość

Wlasnie problem w tym ze sie nie przespala ale nie bedziemy juz jej wypominac. Skoro juz o wilku mowa, a wilk cos tam, to przyszedl Christopher, niezbyt skory do jakichkolwiek fochow tudziez klotni, bo on jest raczej mily i ulozony, za wczoraj bylo mu nieslychanie wstyd, ze tez sie tak zachowal jak jakis niewychowany dupek i mial wyrzuty sumienia tez. Usiadl obok Corrie, majac nadzieje tylko, ze nie dostanie po uszach.
- Wszystkiego najlepszego.

kasztaniak

Właśnie przespała.
Spojrzała na niego w pierwszej chwili nie wiedząc z jakiej okazji składa jej życzenia, też nie od razu na to wpadłam, ale już wiem. Jednak mam jeszcze trochę szarych komórek.
-Hm, dzięki. Jak tam? - zapytała raczej pro formo, niż faktycznie oczekując odpowiedzi, chociaż z drugiej strony była ciekawa czy Christopher też przeżywa to co stało się wczoraj, szkoda, że nie w las vegas.

Gość

jak to przespala, czy to schizofrenia, xd
-W porzadku, Corrie. U ciebie w porzadku? To znaczy mam nadzieje, ze wiesz, w porzadku, bo gdyby nie bylo w porzadku to hmm, nie byloby fajnie... - zauwazyl, rozwazajac od razu w myslach napisanie podrecznika psychologicznego na podstawie wysnutego wniosku.

kasztaniak

Trochę się pogubiła w tym co do niej mówił, ale dzielnie słuchała i nawet pokiwała głową, mrucząc coś na temat tego, że właściwie pomijając fakt potwornego moralniaka jest u niej całkiem w porządku. Wszedł w nią wtedy.
-Rozmawiałeś z Adamem?

Gość

A, rzeczywiscie, cicho, cos mi sie popieprzylo.
- Hm, nie. To znaczy napisal mi smsa, ale troche mi glupio, nie odpisalem. Jutro zapytam, czy chce sie spotkac, i tak nie lubie zalatwiac takich spraw przez telefon. Zreszta on i tak troche przesadza, nie sadzisz? Hej, gniewasz sie na mnie? - zapytal tez, bo najwyrazniej sie gniewala. A szkoda, bylo mu przykro. >c

kasztaniak

Wszystkim jest teraz przykro. A miało być tak fajnie!
-Nie, dlaczego? To znaczy nie na ciebie, bardziej na siebie. Ale w zasadzie to nie nasza wina, że nas nakrył, prawda? - chyba szukała jako takiego usprawiedliwienia dla swojego popędu seksualnego. Marnie, marnie. Wyciągnęła przed siebie nogi i złączyła stopy, popijając Smoothies - chcesz? - podsunęła mu plastikowy kubek.

Gość

A miaaaało byyyć tak pięęęęknie!
- Prawda! Nie, dzięki, nie lubię - ja też nie lubię, nawet bardzo nie lubię, uśmiechnął się do niej starając się być pokrzepiający & pocieszający czy cokolwiek. Chętnie by ją objął, tak dla dodania otuchy, bo wydawała mu się załamana trochę, bo przecież ona tak bardzo się przyjaźniła z tym całym Adamem, więc wiesz, ale wolał nie ryzykować, bo jeszcze by go wyśmiała. - Mówił coś o mnie jeszcze wczoraj?

kasztaniak

-Bezpośrednio nie. Raczej o tym, żebyśmy następnym razem uprawiali seks gdzieś indziej niż w jego łóżku - wzruszyła ramionami i przysunęła się do niego nieznacznie. Skoro sam nie wpadł na to, żeby ją przytulić, musiała dać mu do zrozumienia, że tego własnie w tym momencie oczekuje/chce/potrzebuje - Może już o tym nie rozmawiajmy, co?

Gość

-No-przytaknął bardzo dostojnie, rzeczywiście obejmując ją swoim męskim&pachnącym wiatrem i słońcem ramieniem. Nie wiem jak pachnie wiatr i słońce, pewnie po prostu pachnął Kalwinem Klajnem albo innym Guczim, co wooolisz-Niedługo mu przejdzie. To znaczy pewnie już mu przeszło. W ogóle, Jezu, co to za afera o nic-westchnął ciężko, no bo serio, robią wielki problem, a raczej Adam robi :c

kasztaniak

-Nic? - zapytała, bo zabrzmiało to trochę niefajnie w kontekście ich stosunku, prawda? - Hm, mhm. Słyszałeś o jakichś namiotach? - zapytała po chwili dosyć niezręcznej ciszy i spojrzała na profil Christophera.

Gość

Nie skomentował już 'nic', bo prawdę mówiąc całą noc się martwił & głowił nad tym, czy Corrie na przykład nie wymyśli teraz dozgonnej miłośći pomiędzy nimi, grobowych desek i tak dalej, czy nie zacznie wydrapywać na korach drzew C+C=CCC (taki sklep jest z butami chyba) i dlatego też postanowił zmienić temat, po raz enty chyba już.
-A, no tak, chyba tak, to znaczy mam nadzieję, w końcu mamy maj...-gdyby ktoś z obecnego towarzystwa nie wiedział, btw fajnie on ma z dniem kobiet w maju xd-nie chce mi się siedzieć w tym Paryżu ciągle, za gorąco. Hm, hm, więc jak coś to jedziesz, tak?-zapytał, żeby po powrocie domu zanotować to w pamiętniczku.

kasztaniak

-Jadę, jadę - odpowiedziała pospiesznie i nad czymś się zamyśliła - a Adam, jedzie? - nie była przekonana, czy będzie chciał i w ogóle, bo po tym jak powiedział wszystkim o swojej orientacji, wszyscy patrzyli na niego jak na obcego, albo coś w tym stylu - chodźmy się upić, Chris. Spijemy się i zjaramy i siłą rzeczy olejemy szkołę. Co ty na to? - spojrzała na niego świecącymi oczami.

Gość

-Nie wiem czy jedzie! Zapytam jutro-obiecał, jeżeli to cokolwiek miałoby pomóc, a raczej w czymkolwiek, pozdro składnia i uśmiechnął się do niej, kiwając głową-Bardzo chętnie, Corrie, tutaj na pewno są wilkołaki-nie wiem o co chodzi moim postaciom z wilkołakami... Wstał, napisałam że wstanął, spoko, wyciągająć doń dłoń.

kasztaniak

-Czyli wampiry też. Musimy uciekać - z przekonaniem pokiwała głową i wstała, chwytając uprzednio jego dużą i ciepłą dłoń. Dobrze, że nie spoconą, fuj - Le Cab? - rzuciła luźną propozycję i otrzepała tyłek, nawet jeśli siedzieli na ławce. Miała białe szorty, czy coś. I zaczniesz misiu.

misio

przykucnął na trawie za krzakiem z papierosem w kąciku ust. było mu gorąco, ponad to był zły na cały świat, bo zgubił swoją komórkę, a może mu ukradli, a może tylko leżała pod jego poduszką, zapomniana przez cały świat... przykucnął nie bez celu, własnie po to, by zawiązać sznurówkę swojego trampkowego konwersa albo konwersowego trampka i mruczał pod nosem przekleństwa.

misio

Carlotta wracała właśnie ze szkoły, do której naprawdę nie chciało jej się chodzić - bo przepraszam bardzo, ale jaki jest sens prowadzenia lekcji, kiedy na dworze jest tak ładnie? Zerkała na niebo, obserwując samolot, bo pewnie nigdy nie widziała, przez swoje czarne Wayfarery, które ograniczały jej kontakt ze światem. I to było chyba bezpośrednią przyczyną tego, że wpadła na Fabiena, a raczej, potknęła się o jego, y, plecy, i wylądowała na chodniku, nieco zdezorientowana.

misio

zrobiła pewnie widowiskowe salto na jego plecach ;3.
w zasadzie fabien nie odczuł tego za mocno, więc w pierwszym odruchu nie zamierzał ani na nią krzyczeć, ani wrzeszczeć, anirzucic się na nią i ją dobić. jedyne, co się stało w skutek wpadnięcia na niego carl, to to (hehe, grama), że ze zdumienia otworzył usta i ledwo nadpalony camel wylądował na trawie, co nie było jakąś szczególną stratą.
- wygodnie? - uniósł jedną brew do góry, stając nad bogu winną carl, by wyciągnąć rękę w jej stronę, by pomóc jej wstać.

misio

Zmarszczyła czoło, ściągając okulary, które wsunęła zaraz do torby. Musiała zobaczyć, jak wygląda jej, hm, napastnik! Kto to widział, żeby siedzieć na środku chodnika, naprawdę, nawet jej wydawało się to nieodpowiednie. Wstała sama, ignorując całkowicie rękę Fabiena, była przecież samodzielna. Jasne. - A jak myślisz? - Prychnęła i pokręciła głową. - Oczywiście, że nie, już czuję siniaki na tyłku.

misio

- tak podejrzewałem - stwierdził bez zbytniego skrępowania, mierząc ją wzrokiem, jednak nie był to wzrok predatora czy też maniaka seksualnego, po prostu chciał zobaczyć jak wygląda ta ofiara losu, która na niego weszła. właściwie, to on tutaj powinien się wściekać, ale był miły, szanował kobiety, a ona wydawała mu się być kobietą. wsunął dłonie do kieszeń swoich luźnych, startych dżinsów, uśmiechając się dość łagodnie.

misio

- Nie trzeba być geniuszem, żeby się domyślić - zauważyła, po części sugerując, że Fabien jest jakiś opóźniony, wciąż była przecież zbulwersowana. Potarła dłonią o swoje ramię, całe szczęście nic sobie nie obtarła, tylko potłukła trochę tyłek, ale jakoś się z tego wykaraska.

misio

fabiena naszła mała refleksja, że zapewne ta laska jest jedną z tych, które pozywaja do sądu i wypraszają odszkodowanie, a potem idą je przepić w jednym z tych popularnych klubów nocnych, których on tak nie lubił.
- nie bulwersuj się tak - parsknął. - to nie ja na ciebie wpadłem! - zrobił rozbawioną minę adekwatną do tego, co teraz czuł, bo zdenerwowanie carlotty go rozśmieszyło, przecież było to takie niepotrzebne.

misio

- A to nie ja siedziałam na środku chodnika! Sory, ale to chyba trochę niepoważne - zauważyła, krzyżując ręce na piersi. Miała nadzieję, że nie będzie się trzeba bić z Fabienem, bo nie znała żadnej sztuki walki, a bić sie nie umiała wcale. Chyba, że chodzilo o wydrapywanie oczu.. - Nie powinieneś mnie obwiniać o to, że na ciebie wpadłam. - Jakby on jej robił jakieś wyrzuty.. Byla nadwrażliwa, po prostu.

misio

- nie obwiniam cię - powiedział spokojnie, starając się o zachowanie twarzy wobec carl, która wyraźnie chciała mu ją odebrać, a potem na pewno zrobi sobie przeszczep twarzy! - poza tym, kucałem na trawie, a nie na srodku chodnika. nie mozna już spokojnie zawiązać sznurówki? musisz się tak wściekać? masz w ogóle na kogo? nie. - przewrócił oczyma, wzdychając cieżko. usiłował nie śmiać się.